تکفیر ابوحنیفه توسط سلفی ها
محمد الغزالی در کتاب سر تأخر العرب والمسلمین از قول حامد الفقی، رهبر اسبق سلفی های مصر چنین می نویسد:
إن زعیم السلفیة الأسبق فى مصر الشیخ حامد الفقى حلف بالله أن أبا حنیفة کافر.
به تحقیق که رهبر سلفی های اسبق مصرحامد الفقی قسم خورد که ابو حنیفه کافر است.
سر تأخر العرب والمسلمین، 52
حال با توجه به وجود اختلاف بین اهل سنت و وهابیت، چرا اهل سنت اعلام برائت علنی از وهابیت نمی کنند؟
قضاوت با شما
شمس الدین ذهبی؛ از شاگردان و مروجین افکار ابن تیمیه، در نامه ای به استادش نکات مهمی را متذکر می شود.
منجمله اشاره می کند که تابعان ابن تیمیه در معرض کفر و الحاد قرار داشته و اکثر پیروان او افراد زمین گیر و کم خرد هستند چنان چه سبکی شافعی در کتاب السیف الصقیل که ردی بر ابن زفیل است، متن نامه را نقل می کند و با توجه به طولانی بودن متن نامه، نکات مهم خدمت شما ترجمه می شود.
وی چنین نقل می کند:
تا به کی خاشاک را در چشم برادرت می‌بینی ولی تنه درخت را در چشم مشاهده نمی‌کنی؟ تا به کی خود و گفتار و عبارات خود را مدح می‌کنی و علما را مذمت می‌نمایی و به دنبال لغزش‌های مردم می‌باشی در حالی که می‌دانی پیامبر صلی الله علیه و آله از این کار نهی کرده است آن جا که می‌فرماید: مردگان خود را جز به خیر یاد نکنید؛ زیرا آنان به آنچه که پیش فرستاده بودند رسیدند.
ای خسران بر کسی که از تو پیروی کرده و در معرض کفر و از هم پاشیدن قرار گرفته است، خصوصاً در صورتی که دارای علم و ایمان اندک با آرزوهای دراز و شهوانی باشد، ولی چنین شخصی تو را نفع می‌دهد و می‌تواند از تو با دست و زبانش دفاع کند در حالی که در باطن با حال و قلبش دشمن توست. آیا بیشتر پیروانت افراد زمین‌گیر و غیرمستقل و کم‌‌خرد یا افراد صالح بی‌فهم و شعور نیستند؟! اگر مرا تصدیق نمی‌کنی تفتیش کن و آنها را با ترازوی عدالت وزن نما.
و به خدا سوگند که در میان دشمنان تو افرادی صالح و عاقل و فاضل وجود دارند، همان‌گونه که در میان دوستانت افراد فاجر و دروغ‌گو و جاهل و باطل و کور و گاو [نفهم] هستند.
السیف الصقیل، ص151-153
هدایت امت توسط حضرت علی علیه السلام
یکی از آیاتی که در شأن حضرت علی علیه السلام نازل شده است و فضیلتی بی نظیر برای آن حضرت محسوب می شود، آیه 7 سوره رعد است. خداوند متعال در این آیه می فرماید: إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِکُلِّ قَوْمٍ هَادٍ. طبق آنچه که علمای اهل سنت با اسناد خود نقل کرده اند، منذر وجود مقدس رسول خدا صلی الله علیه و آله می باشد و مراد از هادی، مولای متقیان، امیرمؤمنان، حضرت علی علیه السلام می باشد.
طبری، ابن حجر عسقلانی و دیگر علمای اهل سنت چنین نقل می کنند:
عن بن عباس قال لما نزلت إنما أنت منذر ولکل قوم هاد وضع صلى الله علیه وسلم یده على صدره فقال أنا المنذر ولکل قوم هاد وأومأ بیده إلى منکب علی فقال أنت الهادی یا علی بک یهتدی المهتدون بعدی.
ابن عباس نقل می کند: هنگامی که آیه: پیغمبر تو انذار دهنده هستی هر قومی هم یک هدایت گری دارد. نازل شد، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دست بر سینه نهاد و فرمود: من انذار دهنده هستم و و برای هر قومی هدایت گری وجود دارد و با دست خود به شانه حضرت علی علیه السلام اشاره و فرمودند: ای علی، تو هدایت گر هستی. هدایت شده ها [بعد از من] توسط تو هدایت می شوند.
تفسیر الطبری ج 13 ص 443، فتح الباری، ج 10 ص 260 و...
غضب حضرت زهرا سلام الله علیها بر ابابکر و عمر و نفرین بر ابوبکر
ابن قتیبه دینوری، از علمای اهل سنت پیرامون غضب حضرت زهرا سلام الله علیها و نفرین ابوبکر توسط آن حضرت از قول صدیقه شهیده سلام الله علیها چنین می نویسد:
خداوند و ملائکه را شاهد می گیرم که شما دو نفر [خطاب به ابوبکر وعمر] مرا خشمگین کردید و راضی ننمودید اگر پیامبر صلی الله علیه و آله را ملاقات نمایم نزد ایشان از شما دو نفر شکایت می کنم.
حضرت زهرا سلام الله علیها همچنین فرمود : ای ابوبکر ! به خدا قسم در هر نمازی که بخوانم تو را نفرین می کنم.
الإمامة و السیاسة ج1 ص 31
قضاوت با شما!
یا زهرا سلام الله علیها
دروغگویی عالم اهل سنت و یا کتمان حقیقت؟!
مولوی محمد عمر سربازی، از علمای برجسته سیستان و بلوچستان و از افراد مورد اعتماد و از کسانی است که از وی با القابی چون: علامه، شیخ الاسلام، مصلح بی بدیل، مجدد قرن چهارم و... نام برده می شود، در کتابی تحت عنوان " خلفای راشدین از دیدگاه امیرالمؤمنین علی بن أبی طالب رضی الله عنه " پیرامون عقیده شیعه در مورد شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها و اعتقاد به شهادت آن حضرت مطالبی را نقل و پیرامون شهادت ایشان چنین می نویسد:
و در هیچ روایتی از روایات خود اهل تشیع کلمه شهادت برای رحلت حضرت بی بی زهرا رضی الله عنها وارد نشده است.
خلفای راشدین از دیدگاه امیرالمؤمنین علی بن أبی طالب رضی الله عنه، ص 50
در مقابل این دروغ این عالم سنی باید بگوئیم که اگر شما کتب علمای شیعه را مطالعه نکرده ای، مجبور به فرافکنی و دروغگویی نیستی. در اینجا به چند مورد از روایات و اقوال علمای شیعه پیرامون استعمال کلمه شهادت برای حضرت زهرا سلام الله علیها می پردازیم:
1. وجود مقدس امام کاظم سلام الله علیه با سند صحیح در کتاب شریف کافی چنین فرمودند:
إِنَّ فَاطِمَةَ علیها السلام صِدِّیقَةٌ شَهِیدَة
به تحقیق که حضرت زهرا سلام الله علیها راستگو و شهیده است.
اصول کافی، ج 2 ص 489
2. شیخ صدوق و در باب زیارت آن حضرت اینگونه می‌گوید:
السَّلَامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الصِّدِّیقَةُ الشَّهِیدَةُ
من لا یحضره الفقیه، ج 2 ص 573
3. شیخ مفید نیز در زیارت نامه أن حضرت چنین می نویسد:
یَا سَیِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ أَیَّتُهَا الْبَتُولُ الشَّهِیدَة
کتاب المزار مناسک المزار، ص 179
4. علامه مجلسی، ذیل روایت " إن فاطمة علیها السلام صدیقة شهیدة " شهادت حضرت فاطمه سلام الله علیها را متواتر خوانده و به جزئیات این جریان پرداخته است. مشروح سخن او چنین است:
إن هذا الخبر " إن فاطمة علیها السلام صدیقة شهیدة " یدل على أن فاطمة صلوات الله علیها کانت شهیدة و هو من المتواترات.
روایت " إن فاطمة علیها السلام صدیقة شهیدة " دلالت می کند بر اینکه فاطمه سلام الله علیها به شهادت رسید. این موضوع از جمله موضوعات متواتر است.
مرآة العقول فی شرح اخبار آل الرسول، ج 5 ص 318
و...
پس در نتیجه اثبات شد که کلمه شهیده در مورد حضرت زهرا سلام الله علیها هم از جانب اهل بیت علیهم السلام و هم از طرف علمای شیعه در باب ذکر زیارت نامه آن حضرت استعمال شده است محمد عمر سربازی دو حالت دارد:
1.کتب علمای شیعه را مطالعه نکرده و بدون علم ادعایی را مطرح کرده است.
2. مطالب را دیده ولی انکار کرده و دروغ گفته است.
قضاوت با شما
شکوه‌ی حضرت فاطمه علیها السلام در پیشگاه خداوند متعال
شیخ صدوق پیرامون ظلم های روا شده در حق حضرت زهرا سلام الله علیها و کشتن فرزند ایشان یعنی حضرت محسن سلام الله علیه، شکوائیه ایشان را چنین نقل می کند:
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ تُقْبِلُ ابْنَتِی فَاطِمَةُ عَلَى نَاقَةٍ مِنْ نُوقِ الْجَنَّةِ ... وَ تَقُولُ إِلَهِی وَ سَیِّدِی احْکُمْ بَیْنِی وَ بَیْنَ مَنْ ظَلَمَنِی. اللَّهُمَّ احْکُمْ بَیْنِی وَ بَیْنَ مَنْ قَتَلَ وُلْدِی... .
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: چون روز قیامت شود، دخترم فاطمه بر ناقه اى از ناقه هاى بهشت سوار شده و به محشر رو کند... و می‌گوید: ای خدای من و سید من، میان من و کسانی‌که بر من ظلم کرده اند خودت داوری نما. خدایا میان من و آنان که فرزندم را کشته اند داوری کن... .
امالی شیخ صدوق، ص 25
اللهم العن قاتلی فاطمة الزهرا سلام الله علیها
سقط حضرت محسن علیه السلام در کلام شیخ صدوق علیه الرحمة
شیخ صدوق متوفای 381 ق، پیرامون روایت مشهور نبوی: یَا عَلِیُّ إِنَّ لَکَ کَنْزاً فِی الْجَنَّة... سخن از سقط حضرت محسن سلام الله علیه به میان می آورد و می‌نویسد:
قد سمعت بعض المشایخ یذکر أن هذا الکنز هو ولده المحسن علیه السلام وهو (المحسن) السقط الذی ألقته فاطمة علیها السلام لما ضغطت بین البابین.
به درستی که از بعضی از اساتید شنیدم که این گنج را محسن ذکر کرده اند، (محسن) همان جنینی است که فاطمه آنگاه که بین دو درب مورد فشار قرار گرفت، او را انداخت (سقط کرد).
معانی الأخبار، ص 206
اللهم العن قاتلیکِ یا فاطمة الزهرا سلام الله علیها
سبب شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها چه بود؟
طبری شیعی با سند صحیح نقل می کند:
کان سبب وفاتها أن قنفذا مولى عمر لکزها بنعل السیف بأمره ، فأسقطت محسنا ومرضت من ذلک مرضا شدیدا ، ولم تدع أحدا ممن آذاها یدخل علیها
سبب شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها این بود که قنفذ غلام عمر به دستور عمر با غلاف شمشیر، حضرت زهرا را مورد ضرب قرار داد، تا اینکه محسن سقط شد و حضرت به بیماری شدیدی مبتلا شدند و به کسانی که سبب آزار ایشان شدند، اجازه حضور و ملاقات ندادند.
دلائل الامامه ص134
▪اللهم العن قاتلی فاطمة الزهرا سلام الله علیها▪
طلب یاری و بیعت توسط حضرت علی و حضرت زهرا سلام الله علیهما از انصار
ابن قتیبه دینوری در مورد این مطلب چنین می نویسد:
وخرج علی کرم الله وجهه یحمل فاطمة بنت رسول الله صلى الله علیه وسلم على دابة لیلا فی مجالس الانصار تسألهم النصرة، فکانوا یقولون: یا بنت رسول الله، قد مضت بیعتنا لهذا الرجل ولو أن زوجک وابن عمک سبق إلینا قبل أبی بکر ما عدلنا به، فیقول علی کرم الله وجهه أفکنت أدع رسول الله صلى الله علیه وسلم فی بیته لم أدفنه، وأخرج أنازع الناس سلطانه ؟ فقالت فاطمة: ما صنع أبو الحسن إلا ما کان ینبغی له، ولقد صنعوا ما لله حسیبهم وطالبهم.
شبانگاه حضرت علی علیه السلام، حضرت فاطمه سلام الله علیها را بر چهارپایی سوار می کرد و به مجالس انصار می رفتند و فاطمه از آنها (برای دفاع و پشتیبانی از حق مسلم علی علیه السلام) یاری می طلبید ، آنان در جواب تنها یادگار رسول خدا صلی الله علیه و آله می گفتند : ای دختر رسول خدا ، ما با ابوبکر بیعت کرده ایم و اگر شوهر تو و پسر عمویت قبل از ابوبکر برای بیعت پیش ما آمده بود ما با ابوبکر بیعت نمی کردیم ، حضرت علی علیه السلام فرمود : آیا جنازه رسول خدا صلی الله علیه و آله را در خانه اش رها می کردم و ایشان را دفن نمی کردم ، و بر سر خلافت و جانشینی او با مردم می جنگیدم ؟! حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمود : علی کاری را کرد که شایسته او بود ، ولی آنها (اصحاب سقیفه) کاری کردند که در روز جزا بخاطر این کارشان مورد سؤال خداوند قرار می گیرند (و خداوند آنها را بخاطر این کارشان عقاب خواهد نمود ).
الامامة والسیاسة، ص20
لعن الله قاتلی فاطمة الزهرا سلام الله علیها
دروغگویی عالم اهل سنت و یا تحریف صحیح مسلم؟!
ابن عساکر از علمای شافعی سنی در کتاب خود به نام الاربعین پیرامون یک فضیلت از دریای فضائل حضرت زهرا سلام الله علیها چنین می نویسد:
رَوَاهُ مُسْلِمٌ أَیْضًا...کَمُلَ مِنَ الرِّجَالِ کَثِیرٌ وَلَمْ یَکْمُلْ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا أَرْبَعٌ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ وَخَدِیجَةُ بِنْتُ خُوَیْلِدٍ وَآسْیَةُ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ وَمَرْیَمُ ابْنَةُ عِمْرَانَ.
همچنین مسلم روایت کرده که پیامبر فرمودند: از مردان افراد زیادی به کمال رسیدند، اما از میان زنان فقط چهار نفر کامل شدند: فاطمه دختر محمد، خدیجه دختر خویلد، آسیه همسر فرعون و مریم دختر عمران.
کتاب الأربعین فی مناقب أمهات المؤمنین، ص84
در اول رویات نقل کرده بود که این روایت را مسلم آورده است.
وقتی به کتاب مسلم بن حجاج نیشابوری مراجعه می کنیم، می بینیم این روایت بدین صورتی که عالم سنی نقل کرده بود وجود ندارد.
دقت کنید:
قال رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم کَمَلَ من الرِّجَالِ کَثِیرٌ ولم یَکْمُلْ من النِّسَاءِ غَیْرُ مَرْیَمَ بِنْتِ عِمْرَانَ وَآسِیَةَ امْرَأَةِ فِرْعَوْنَ.
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: از مردان افراد زیادی به کمال رسیدند، اما از میان زنان غیر از مریم بنت عمران و آسیه همسر فرعون کسی به کمال نرسید.
صحیح مسلم، ص1138
پس به خوبی دیدیم که ابن عساکر به نقل از مسلم، چهار زن را نام می برد، ولی با مراجعه به صحیح مسلم، در می یابیم که این چهار زن به دو زن تبدیل شده و نام حضرت خدیجه کبری و حضرت زهرا سلام الله علیها حذف شده است.
حال اهل سنت باید یکی از دو راه زیر را بپذیرند:
1.ابن عساکر به مسلم دروغ بسته است و در نتیجه فرد دروغگویی است!
2.این روایت واقعا چنین بوده اما نواصب و دشمنان اهل بیت علیهم السلام آن را تحریف کرده و کتاب صحیح مسلم تحریف شده و مورد استناد نیست!
قضاوت با شما
خانه حضرت علی و حضرت زهرا علیهما السلام از افضل خانه ها
ثعلبی و سیوطی و آلوسی در کتب تفسیری خود پیرامون افضلیت خانه حضرت علی و حضرت زهرا سلام الله علیهما چنین می نویسند:
انس بن مالک و بریده می گویند:
رسول خدا صلی الله علیه و آله این آیه را قرائت فرمود : (در خانه هائی که خدا اجازه داده است که بالا روند وذکر او در آنها به بزرگی یاد شود) پس کسی بلند شد وسؤال کرد : این خانه ها کدام بیوتی هستند؟ آن حضرت فرمودند : بیوت أنبیاء , پس ابوبکر بلند شد وگفت : یا رسول الله این خانه-اشاره به خانه حضرت علی وحضرت فاطمه علیهما السلام کرده بود- هم ضمن آنان است ؟ پیامبر (ص) فرمودند : بله , از بهترینان و بالاترین آن بیوت است.
تفسیر ثعلبی، ج7، ص107
الدر المنثور، ج6، ص203
روح المعانی، ج18، ص174
حال باید سوال کرد که چرا ابوبکر، عمر را فرستاد تا برترین خانه را بسوزاند؟
آیا او فراموش کرده بود که رسول خدا صلی الله علیه و آله این خانه را حتی از خانه انبیاء هم بالاتر دانسته بود؟
براستی علت چیست؟!
قضاوت با شما!
ابن تیمیه و تکذیب یک فضیلت از حضرت زهرا سلام الله علیها
وی با توجه به نصب و عداوتی که دارد، در صدد است تا حتی کوچک ترین فضائل آن حضرت را انکار کند.
در یکی از انکارات ابن تیمیه، قضیه رد حدیث نبوی: " یا فاطمة إن الله یغضب لغضبک ویرضى لرضاک " است که این روایت را دروغ پنداشته و تصریح می کند که نه سند صحیحی دارد و نه سندی حسن.
حال ببینیم ابن تیمیه در این گفته خود چه قدر صادق است؟!
وی در منهاج السنة چنین می نویسد:
وأما قوله ورووا جمیعا أن النبی صلی الله علیه وسلم قال یا فاطمة إن الله یغضب لغضبک ویرضى لرضاک فهذا کذب منه ما رووا هذا عن النبی صلی الله علیه وسلم ولا یعرف هذا فی شیء من کتب الحدیث المعروفة ولا له إسناد معروف عن النبی صلی الله علیه وسلم لا صحیح ولا حسن.
اما این که وی (علامه حلی) گفته: تمامی محدثان نقل کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «ای فاطمه! خداوند عزّوجلّ با خشم تو خشمناک و با خشنودی تو خشنود می‌گردد.» دروغ است و چنین روایتی از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل نگردیده و این حدیث در کتابی از کتاب‌های معروف، حدیث شناخته شده ای نیست و این حدیث در کتب حدیثی معروف سندی از پیامبر صلی الله علیه و آله نداشته، نه سند صحیح و نه سند حسن.
منهاج السنة، ج4، ص248-249
در مقابل می بینیم که علمای اهل سنت این حدیث را در کتب خود نقل و آن را تصحیح کرده اند.
1.حاکم نیشابوری در المستدرک علی الصحیحین:
وی در کتاب المستدرک علی الصحیحین چنین می نویسد:
عن جعفر بن محمد عن أبیه عن علی بن الحسین عن أبیه عن علی رضی الله عنه قال قال رسول الله صلی الله علیه وسلم لفاطمة إن الله یغضب لغضبک ویرضى لرضاک هذا حدیث صحیح الإسناد ولم یخرجاه.
از امام صادق و ایشان از پدرشان امام باقر و ایشان از پدرشان امام سجاد و ایشان از امام حسین و ایشان از امیر المؤمنین سلام الله علیهم اجمعین چنین نقل کرده اند که رسول خدا صلی الله علیه و آله به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها چنین فرمودند:
به تحقیق که خداوند به غضب و خشم تو خشمگین و به رضایت تو راضی می شود. این حدیث صحیح السندی است که بخاری و مسلم نقل نکرده اند.
المستدرک علی الصحیحین، ج3، ص167
2.هیثمی در مجمع الزوائد:
وی نیز از قول طبرانی این روایت را نقل و در آخر به معتبر بودن سند آن اشاره می کند:
وعن علی قال قال رسول الله صلى الله علیه وسلم إن الله یغضب لغضبک ویرضى لرضاک رواه الطبرانی وإسناده حسن.
و از حضرت علی علیه السلام منقول است که فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: ه تحقیق که خداوند به غضب و خشم تو خشمگین و به رضایت تو راضی می شود. این حدیث ر ا طبرانی نقل و سند آن حسن(معتبر) است.
مجمع الزوائد ج 9، ص 203
علمای دیگری از اهل سنت این روایت را با اسناد معتبر نقل کرده اند مانند طبرانی در المعجم الکبیر، ج1، ص108 و ج22، ص401 و... .
نتیجه:
ابن تیمیه با عداوت و دشمنی که با اهل بیت علیهم السلام دارد، در صدد است تا فضائل آن بزرگواران را از هر راه ممکنی منکر و رد کند ولی در مقابل این تفکر باطل دیدیم که این روایت در کتب اهل سنت با اسناد صحیح و معتبری نقل شده است.
الا لعنة الله علی الظالمین
ابن تیمیه حرانی و نسبت نفاق به وجود مقدس حضرت زهرا سلام الله علیها
ابن تیمیه حرانی، از نواصب و دشمنان اهل بیت علیهم السلام پیرامون درخواست فدک از جانب حضرت زهرا سلام الله علیها، وقاحت را به سر حد خود رسانده و برای تبرئه ابوبکر و جسارت به آن حضرت چنین می نویسد:
هر انسان عاقلی به خوبی می داند اگر زنی از حاکم جامعه، مالی را درخواست کند و او را به خاطر عدم استحقاق آن زن، مال را به او ندهد، بلکه آن را بین همه مسلمانان تقسیم کند و آن وقت گفته شود این زن بر حاکم خشمگین شده ، مشخص است که خشم او به خاطر ندادن مال به او بوده و حاکم هم می گوید این مال از آن تو نیست؛ پس، در چنین صورتی حتی اگر واقعا این زن مورد ظلم واقع شده باشد آیا خشم او که تنها برای مال دنیا بوده، برای او امتیازی به شمار می رود؟...
حال آیا کسی که موضوع خشم فاطمه علیها السلام را طرح کرده و از روی نادانی آن را از مناقب وی به شمار می آورد آیا می داند که خداوند در مذمت منافقان فرموده: و در میان آنها کسانی هستند که در تقسیم غنایم به تو خرده می گیرند اگر از آن غنایم ، سهمی به آنها داده شود، راضی می شوند و اگر داده نشود، خشم می گیرند. می بینیم که خداوند در این آیه از کسانی(منافقان) یاد کرده که چون مالی به آنها داده شده خرسند و چون به آنها داده نمی شود خشمگین می گردند و بدین شکل خداوند این گروه(منافقان) را مذمت نموده است؛ حال با چنین توصیفی اگر کسی فاطمه را در حالی که شبهی از نفاق در او بوده، مدح او به شمار می رود؟
منهاج السنة، ج4، ص244-246
این سخن ابن تیمیه به حدی تند و زننده و جسارت قبیحی بوده که علمای اهل سنت نیز به وی حمله ور شده و دال بر ناصبی بودن وی دانسته اند.
1- محمد زکی الدین ابراهیم:
او از علمای الازهر مصر در این مورد می نویسد:
وسمها بالنفاق، مع أن ابن تیمیة انحرافات شتی، فلعل من اوقحها هذا الإنحراف اللعین.
حضرت فاطمه زهراء سلام الله علیها را متهم به نفاق کرده است، با اینکه ابن تیمیه انحرافات متعدد دارد، شاید یکی از وقیحترین انحرافات ابن تیمیه، همین جسارت به حضرت فاطمه زهراء سلام الله علیها است.
کلمة الرائد، ج2، ص546
2- حسن سقاف شافعی:
او از علمای طراز اول اهل سنت اردن که کتاب‌های متعددی در نقد ابن تیمیه نوشته، نسبت به این قضیه، عکس العملی تند دارد و می‌نویسد:
و ابن تیمیة یحتج کثیر من الناس بکلامه و یسمیه بعضهم شیخ الإسلام و هو ناصبی عدو لعلی کرم الله وجهه، و اتهم فاطمة علیها السلام بأن فیها شعبة من النفاق.
ابن تیمیه که بسیاری از مردم به کلام او احتجاج می‌کنند و بعضی او را شیخ الاسلام می‌نامند، او ناصبی است و دشمن حضرت علی علیه السلام، و حضرت فاطمه زهراء سلام الله علیها را متهم کرده که در ایشان شعبه‌ای از نفاق است.
التنبیه و الرد، ص7
الا لعنة الله علی ابن تیمیه و من تبعه
اللهم عذبه عذابا یستغیث منه اهل النار
آمین
ابن تیمیه و تهمت دزدی به اهل بیت علیهم السلام
ابن تیمیه حرانی، از متعصبین و نواصب و دشمنان اهل بیت علیهم السلام با کمال وقاحت پس از اینکه جریان حمله عمر به دستور ابوبکر، به خانه حضرت زهرا سلام الله علیها را قبول می کند، برای توجیه این کار چنین می گوید:
وغایة ما یقال إنه کبس البیت لینظر هل فیه شیء من مال الله الذی یقسمه وأن یعطیه لمستحقه.
نهایت چیزی که می توان گفت، این است که او به زور داخل خانه شد تا ببنید از اموال الهی چیزی در خانه است تا به مستحقین آن تقسیم کند.
منهاج السنة النبویة، ج8، ص291
توهین بسیار زشت مفتی وهابی به ساحت مقدس حضرت زهرا سلام الله علیها
محمد بن عثیمین لعنة الله علیه از مفتی های وهابی سعودی و از افراد ناصبی، در دفاع از ابوبکر، اولین غاصب حق حضرت علی علیه السلام با جسارت و وقاحت تمام پیرامون صدیقه شهیده، حضرت زهرا سلام الله علیها چنین می نویسد:
خدایا از فاطمه بگذر،ابوبکر به نظر و رای خودش استدلال نکرد بلکه به کلام پیامبر استدلال کرد و لازم بود که فاطمه سخن پیامبر را قبول کند : ” ما پیامبران از خود ارث باقی نمی گذاریم بلکه آن چه از ما باقی می ماند صدقه است “،اما هنگام مخاصمه عقلی برای انسان باقی نمی ماند که با آن بفهمد چه می گوید و چه می کند پس از خدا می خواهیم که از فاطمه درگذرد که کلام ابوبکر خلیفه ی پیامبر را ترک کرد.
شرح صحیح مسلم، کتاب الجهاد والسیر، ج6، ص74
تهدید به آتش زدن خانه حضرت زهرا سلام الله علیها 8
عمر رضا کحاله، از علمای اهل سنت معاصر چنین می نویسد:
ابوبکر گروهی را یافت که از بیعت با او سرباز زده بودند، و نزد حضرت علی علیه السلام بودند مانند: عباس و زبیر و سعد بن عبادة که در خانه حضرت فاطمه سلام الله علیها نشسته بودند. ابوبکر عمر بن خطاب را به سوی آنان فرستاد. عمر به نزد آنان آمد و در حالی که در منزل حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بودند، صدا زد و آنان از خارج شدن خودداری کردند. عمر هیزم طلب کرد و گفت: قسم به کسی که جان عمر در دست اوست، یا خارج شوید و یا خانه را با کسانی که در آن هستند به آتش می کشم. به عمر گفته شد: در این خانه فاطمه است. گفت هر چند فاطمه باشد[خانه را به آتش می کشم].
أعلام النساء، ح4، ص114
تهدید به آتش زدن خانه حضرت زهرا سلام الله علیها 7
ابی الفداء پیرامون این قضیه چنین می نویسد:
ثم إن أبا بکر بعث عمر بن الخطاب إِلى علی ومن معه لیخرجهم من بیت فاطمة رضی الله عنها، وقال: إِن أبوا علیک فقاتلهم. فأقبل عمر بشیء من نار على أن یضرم الدار، فلقیته فاطمة رضی الله عنها وقالت: إِلى أین یا ابن الخطاب؟ أجئت لتحرق دارنا؟ قال: نعم.
سپس ابابکر عمر را به سمت حضرت علی علیه السلام و همراهان آن حضرت فرستاد تا از خانه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها خارج شوند و ابوبکر گفت: اگر خارج نشدند، با آنان بجنگ. عمر با آتشی آمد تا خانه را بسوزاند. حضرت زهرا سلام الله علیها با او بر خورد کرد و فرمودند: ای پسر خطاب! به کجا ؟ آیا می خواهی خانه ما را آتش زنی؟ عمر گفت آری.
المختصر فی تاریخ البشر، ج1، ص219
مظلومیت حضرت زهرا سلام الله علیها به نقل از سلمان فارسی رضوان الله تعالی علیه
سلیم بن قیس هلالی پیرامون هجوم عمر و همراهان او چنین می نویسد:
سپس به مردمى که اطرافش بودند دستور داد تا هیزم بیاورند. آنان هیزم برداشتند و خود عمر نیز همراه آنان هیزم برداشت و آنها را اطراف خانه على و فاطمه و فرزندانشان علیهم السّلام قرار دادند. سپس عمر ندا کرد بطورى که على و فاطمه علیهما السّلام بشنوند و گفت:
«بخدا قسم اى على باید خارج شوى و با خلیفه پیامبر بیعت کنى و گر نه خانه را با خودتان به آتش مى کشم»!
حضرت زهرا علیها السّلام فرمود: اى عمر، ما را با تو چه کار است؟ جواب داد: در را باز کن و گرنه خانهتان را به آتش مى کشیم! حضرت زهرا سلام الله علیها فرمود: «اى عمر، از خدا نمى ترسى که به خانه من وارد مى شوى» ؟! ولى عمر ابا کرد از اینکه برگردد.
عمر آتش طلبید و آن را بر در خانه شعله ور ساخت و سپس در را فشار داد و باز کرد و داخل شد! حضرت زهرا علیها السّلام در مقابل او در آمد و فریاد زد: «یا ابتاه، یا رسول اللَّه»! عمر شمشیر را در حالى که در غلافش بود بلند کرد و به پهلوى حضرت زد. آن حضرت ناله کرد: «یا ابتاه»! عمر تازیانه را بلند کرد و به بازوى حضرت زد. آن حضرت صدا زد: «یا رسول اللَّه، ابو بکر و عمر با بازماندگانت چه بد رفتارى کردند»!
کتاب سلیم بن قیس هلالی، ص150
سلیم بن قیس کیست؟
در کتاب معجم رجال الحدیث مرحوم آیت الله العظمی خویی رحمه الله پیرامون شخصیت سلیم آمده است:
أن سلیم بن قیس - فی نفسه - ثقة جلیل القدر عظیم الشأن ، ویکفی فی ذلک شهادة البرقی بأنه من الأولیاء من أصحاب أمیر المؤمنین علیه السلام.
سلیم بن قیس فردی ثقه و جلیل القدر و دارای جایگاه بزرگی است و در این مطلب، شهادت مرحوم برقی کافی است که فرموده: او از دوستداران و از اصحاب امیرالمؤمنین علیه السلام بوده است.
معجم رجال الحدیث، ج9، ص230
میزان اعتبار کتاب سلیم بن قیس چه مقدار است؟
مرحوم آیت الله خویی رحمه نیز در باب اعتبار کتاب سلیم چنین می نویسد:
أن کتاب سلیم بن قیس - على ما ذکره النعمانی - من الأصول المعتبرة بل من أکبرها ، وأن جمیع ما فیه صحیح قد صدر من المعصوم علیه السلام أو ممن لابد من تصدیقه وقبول روایته.
به تحقیق کتاب سلیم بن قیس بنابر آنچه که نعمانی ذکر کرده است، از بزرگترین اصول معتبره بوده و هرچه در آن[کتاب] است، از معصوم علیه السلام صادر شده و یا اینکه ناگریز از تصدیق و قبول روایت آن است.
معجم رجال الحدیث، ج9، ص230
تهدید به آتش زدن خانه حضرت زهرا سلام الله علیها 6
مسعودی شافعی پیرامون هجوم به خانه حضرت زهرا سلام الله علیها و آتش زدن منزل ایشان چنین می نویسد:
فوجهوا إلى منزله فهجموا علیه وأحرقوا بابه ، واستخرجوه منه کرها ، وضغطوا سیدة النساء بالباب ، حتى أسقطت محسنا.
آنگاه آن مردم متوجّه منزل علی علیه السلام شده و بر ایشان هجوم بردند، درب خانه او را سوزاندند، و ایشان را بدون رضایت او از منزل خارج کردند، فاطمه زهراء را بوسیله درب طورى فشردند که محسن خود را سقط کرد.
اثبات الوصیة، ص154-155
تهدید به آتش زدن خانه حضرت زهرا سلام الله علیها 5
ابن عبد ربه اندلسی در کتاب العقد الفرید پیرامون تهدید به آتش افروزی خانه حضرت زهرا سلام الله علیها توسط عمر بن خطاب چنین می نویسد:
الذین تخلفوا عن بیعة أبی بکر
علیّ، والعباس، والزبیر، وسعد بن عبادة، فأما علی والعباس والزبیر فقعدوا فی بیت فاطمة حتى بعث إلیهم أبو بکر عمر بن الخطاب لیخرجوا من بیت فاطمة، وقال له: إن أبوا فقاتلهم. فأقبل بقبس من نار على أن یضرم علیهم الدار، فلقیته فاطمة فقالت: یا ابن الخطاب، أجئت لتحرق دارنا؟ قال: نعم.
ابن عبد ربه وقتی اسامی افرادی را که با ابوبکر بیعت نکرده بودند می شمرد و می گوید:
آنها علی و عباس و زبیر وسعد بن عبادة بودند. اما علی و عباس و زبیر در خانه فاطمه سلام الله علیها نشسته بودند تا اینکه ابوبکر به عمر بن خطاب مأموریت داد که برود و آنان را از خانه بیرون بیاورد و به وى گفت: چنانچه مقاومت کردند و از بیرون آمدن خوددارى کردند، با آنان جنگ کن. عمر با شعله آتشى که همراه داشت و آن را به قصد آتش زدن خانه فاطمه علیها السلام برداشته بود، به سوى آنها حرکت کرد.
فاطمه علیها السلام فرمودند: اى پسرخطاب! آتش آورده اى که خانه مرا بسوزانى؟ عمر گفت: بله.
العقد الفرید، چاپ دار الکتب العلمیة - بیروت، ج5، ص13
تهدید به آتش زدن خانه حضرت زهرا سلام الله علیها 4
ابن قتیبه دینوری پیرامون هجوم و تهدید به آتش زدن خانه وحی می نویسد:
وإن أبا بکر رضی الله عنه تفقد قوما تخلفوا عن بیعته عند علی کرم الله وجهه فبعث إلیهم عمر فجاء فناداهم وهم فی دار علی فأبوا أن یخرجوا فدعا بالحطب وقال والذی نفس عمر بیده لتخرجن أو لأحرقنها على من فیها فقیل له یا أبا حفص إن فیها فاطمة فقال وإن.
ابابکر به دنبال گروهی بود که از بیعت با او سر باز زده و نزد حضرت علی علیه السلام بودند . عمر را به سوی آنان فرستاد. عمر نزد آنان آمد و در حالی که در منزل حضرت علی علیه السلام بودند، صدایشان زد. آنان از خارج شدن ممانعت کردند. عمر هیزم طلبید و گفت: قسم به کسی که جان عمر در دست اوست یا خارج شوید و یا خانه را با همه کسانی که در آن هستند به آتش می کشم . به عمر گفتند: در این خانه فاطمه است. گفت: هر چند فاطمه باشد، خانه را به آتش می کشم.
الإمامة والسیاسة، ج1، ص30
تهدید به آتش زدن خانه حضرت زهرا سلام الله علیها 3
طبری، از علمای اهل سنت در تاریخ خود با سند صحیح چنین می نویسد:
أتى عمر بن الخطاب منزل علی وفیه طلحة والزبیر ورجال من المهاجرین فقال والله لأحرقن علیکم أو لتخرجن إلى البیعة.
عمر بن خطاب به خانه حضرت علی علیه السلام آمد و در آن زمان طلحه و زبیر و مردانی از مهاجرین حضور داشتند. عمر گفت: به خدا قسم یا شما را به آتش می کشم و یا برای بیعت با ابابکر خارج شوید.
تاریخ طبری، ج3، ص202
تهدید به آتش زدن خانه حضرت زهرا سلام الله علیها 2
بلاذری در انساب الاشراف با سند معتبر می نویسد:
ابو بکر به دنبال [حضرت] علی فرستاد تا بیعت کند؛ اما علی (علیه السلام) با ابوبکر بیعت نکرد، عمر با شعله آتش به طرف خانه فاطمه (علیها السلام) رفت. فاطمه (علیها السلام) با او روبرو شده و فرمودند: اى پسر خطّاب! آیا مى خواهى خانه مرا بر سرم آتش بزنى؟ عمر پاسخ داد: آرى! این کار [آتش زدن خانه ات] تعالیم پدرت را محکم تر مى سازد.
أنساب الأشراف، ج1، ص586
