نامه ذهبی به ابن تیمیه

شمس الدین ذهبی؛ از شاگردان و مروجین افکار ابن تیمیه، در نامه ای به استادش نکات مهمی را متذکر می شود.

منجمله اشاره می کند که تابعان ابن تیمیه در معرض کفر و الحاد قرار داشته و اکثر پیروان او افراد زمین گیر و کم خرد هستند چنان چه سبکی شافعی در کتاب السیف الصقیل که ردی بر ابن زفیل است، متن نامه را نقل می کند و با توجه به طولانی بودن متن نامه، نکات مهم خدمت شما ترجمه می شود.

وی چنین نقل می کند:

تا به کی خاشاک را در چشم برادرت می‌بینی ولی تنه درخت را در چشم مشاهده نمی‌کنی؟ تا به کی خود و گفتار و عبارات خود را مدح می‌کنی و علما را مذمت می‌نمایی و به دنبال لغزش‌های مردم می‌باشی در حالی که می‌دانی پیامبر صلی الله علیه  و آله از این کار نهی کرده است آن جا که می‌فرماید: مردگان خود را جز به خیر یاد نکنید؛ زیرا آنان به آنچه که پیش فرستاده بودند رسیدند.

ای خسران بر کسی که از تو پیروی کرده و در معرض کفر و از هم پاشیدن قرار گرفته است، خصوصاً در صورتی که دارای علم و ایمان اندک با آرزوهای دراز و شهوانی باشد، ولی چنین شخصی تو را نفع می‌دهد و می‌تواند از تو با دست و زبانش دفاع کند در حالی که در باطن با حال و قلبش دشمن توست. آیا بیشتر پیروانت افراد زمین‌گیر و غیرمستقل و کم‌‌خرد یا افراد صالح بی‌فهم و شعور نیستند؟! اگر مرا تصدیق نمی‌کنی تفتیش کن و آنها را با ترازوی عدالت وزن نما.

و به خدا سوگند که در میان دشمنان تو افرادی صالح و عاقل و فاضل وجود دارند، همان‌گونه که در میان دوستانت افراد فاجر و دروغ‌گو و جاهل و باطل و کور و گاو [نفهم] هستند.

السیف الصقیل، ص151-153

 

---