خشم ابن تیمیه از شیعه شدن یهودیان
ابن کثیر دمشقی؛ از شاگردان ابن تیمیه، به نقل از استادش پیرامون شیعه شدن یهودیان چنین می نویسد:
قال شیخنا العلامة أبو العباس بن تیمیة...وغلط کثیر ممن تشرف بالاسلام من الیهود فظنوا أنهم الذین تدعو إلیهم فرقة الرافضة فاتبعوهم.
استاد ما ابن تیمیه گفته است:... و به اشتباه بسیاری از یهودیانی که به اسلام تشرف پیدا می کنند و مسلمان می شوند، گمان می کنند آنانی که آنان را به اسلام دعوت کرده، رافضی ها (شیعیان) هستند و از آنان (شیعیان) دفاع می کنند.
البدایة والنهایة، ج 9 ص 289
قضاوت با شما...!
شمس الدین ذهبی؛ از شاگردان و مروجین افکار ابن تیمیه، در نامه ای به استادش نکات مهمی را متذکر می شود.
منجمله اشاره می کند که تابعان ابن تیمیه در معرض کفر و الحاد قرار داشته و اکثر پیروان او افراد زمین گیر و کم خرد هستند چنان چه سبکی شافعی در کتاب السیف الصقیل که ردی بر ابن زفیل است، متن نامه را نقل می کند و با توجه به طولانی بودن متن نامه، نکات مهم خدمت شما ترجمه می شود.
وی چنین نقل می کند:
تا به کی خاشاک را در چشم برادرت میبینی ولی تنه درخت را در چشم مشاهده نمیکنی؟ تا به کی خود و گفتار و عبارات خود را مدح میکنی و علما را مذمت مینمایی و به دنبال لغزشهای مردم میباشی در حالی که میدانی پیامبر صلی الله علیه و آله از این کار نهی کرده است آن جا که میفرماید: مردگان خود را جز به خیر یاد نکنید؛ زیرا آنان به آنچه که پیش فرستاده بودند رسیدند.
ای خسران بر کسی که از تو پیروی کرده و در معرض کفر و از هم پاشیدن قرار گرفته است، خصوصاً در صورتی که دارای علم و ایمان اندک با آرزوهای دراز و شهوانی باشد، ولی چنین شخصی تو را نفع میدهد و میتواند از تو با دست و زبانش دفاع کند در حالی که در باطن با حال و قلبش دشمن توست. آیا بیشتر پیروانت افراد زمینگیر و غیرمستقل و کمخرد یا افراد صالح بیفهم و شعور نیستند؟! اگر مرا تصدیق نمیکنی تفتیش کن و آنها را با ترازوی عدالت وزن نما.
و به خدا سوگند که در میان دشمنان تو افرادی صالح و عاقل و فاضل وجود دارند، همانگونه که در میان دوستانت افراد فاجر و دروغگو و جاهل و باطل و کور و گاو [نفهم] هستند.
السیف الصقیل، ص151-153
عالم اهل سنت: ابن تیمیه فردی خبیث، فاجر، منافق و دشمن خدا و رسولش است
غماری از علمای اهل سنت پیرامون شخصیت ابن تیمیه حرانی چنین می نویسد:
و اما مثل ابن تیمیه، پس او دشمن خدا و پیامبرش بوده و شخصی مجرم و خبیث و گمراه و گمراه گر است، این دشمن خدا نه تنها در بغض نسب به صوفیه بسنده نکرده، بلکه در قلب فاجر او بغض نسبت به آل رسول صلی الله علیه و آله بیشتر است و اولین کس که در قلبش نسبت به او بغض دارد، علی بن ابی طالب علیه السلام است. پس نفاق او به تصریح حدیث صحیح که مسلم در صحیح خود آورده که دوست ندارد او را مگر مومن و دشمنی با او نمی کند، مگر شخص منافق. پس اگر کسی بعد از این قضیه به ابن تیمیه بگوید شیخ الاسلام، آن فرد خودش مانند ابن تیمیه منافق و گمراه بوده که خداوند او را قبیح گرداند.